Hastane İnfeksiyonları Korkutuyor

Ankara Sağlık Kurumu İnfeksiyonlan ve Hakimiyeti Derneği, sağlık kurumundaki rehabilitasyonu sırasında infeksiyon kaparak yaşamını yitiren daha önceki bakanlardan Veysel Atosoy’un vefatından sonra sağlık kurumulardaki infeksiyonlara ait kamuoyunu bilgilendirmek emeliyle …

Ankara Sağlık Kurumu İnfeksiyonlan ve Hakimiyeti Derneği, sağlık kurumundaki rehabilitasyonu sırasında infeksiyon kaparak yaşamını yitiren daha önceki bakanlardan Veysel Atosoy’un vefatından sonra sağlık kurumulardaki infeksiyonlara ait kamuoyunu bilgilendirmek emeliyle bir açıklama yaptı.

Sağlık Kurumu infeksiyonlarının en fazla yeni doğan bebekler ve yaşlılarda görülen bir hastalık olduğunu duyuran dernek, “Dünyadaki tüm sağlık kurumularda yüzde 3-14 hastada sağlık kurumu İnfeksiyonu büyümektedir. Sağlık Kurumu infeksiyonları sağlık kurumunda yatış vaktini uzatır” ihtarını yaptı. Açıklamada şu ifadelere yer verildi:

“Sağlık Kurumu infeksiyonlan, 21. asır başında tıp dünyasının çözüm bulmaya çalıştığı öncelikli meseleler arasında yer almaya devam etmektedir. Hasta sağlık kurumuna uyuduğunda inkübasyon kuluçka yarıyılında olmayan ve sağlık kurumunda kapılan infeksiyonlar, sağlık kurumu infeksiyonu olarak adlandırılır. Sağlık Kurumu infeksiyonlan sağlık kurumuna uyuduktan en erken 48-72 saat sonra kimi zaman taburcu olduktan sonra ve hatta cerrahi teşebbüs yapılan hastalarda bir ay içinde ortaya çıkar. Sağlık Kurumu infeksiyonlarının büyümesini hazırlayan etmenleri 4 grupta toplamak olasıdır:

– Hasta ile alakalı etmenler içinde şahsın altta uyuyan hastalıkları ve yaşı ehemmiyetlidir. Yeni doğan bebekler ve yaşlılar en fazla sağlık kurumu infeksiyonu görülen hastalardır. Bağışıklık sistemini az ya da çok etkilediği öğrenilen seker hastalığı, böbrek hastalıkları, lösemi ve kanser olan hastalar, bağışıklık sistemini baskılayan ilaç kullananlar ve yanık, travma hastaları sık sağlık kurumu infeksiyonu büyüyen hasta olmadır.
– Sağlık Kurumu civarındaki yoğun ve çoğu zaman uygunsuz antibiyotik kullanımı
– Hastaya uygulanan rehabilitasyonların bir parçası olan cerrahi teşebbüsler ve idrar sondası, damar içi kateterler, solunum yoluna tüp konması gibi teşebbüsler de beden korunmasını bozarak infeksiyon büyümesini kolaylaştırır.
– Sağlık personelinin hijyenik alışkanlıkları da hastadan hastaya mikroorganizmaların taşınması ile alakalı tehlike oluşturmaktadır.

Bu şartlar da düşünüldüğünde sağlık kurumu infeksiyonlarmın tamamı ile ortadan kaldırılması olası değildir ve dünyadaki tüm sağlık kurumularda yüzde 3-14 hastada sağlık kurumu İnfeksiyonu büyümektedir. Sağlık Kurumu infeksiyonlarmın neden ehemmiyetli olduğunu kısaca dört maddede özetlemek olasıdır:

– Sağlık Kurumu infeksiyonları, sağlık kurumunda yatış vaktini uzatır.
– İş eforu ve üretkenlik kaybına, yaşam niteliğinde bozulmaya neden olur.
– Sağlık Kurumu İnfeksiyonu büyüyen hastalarda Vefat oranı, İnfeksiyon büyümeyen hastalara oranla daha yüksektir.
– Sağlık Kurumu infeksiyonları rehabilitasyon maliyetinde ehemmiyetli bir çoğalışa neden olur. Türkiye’de bu mevzuda yapılan çalışmalar her bir sağlık kurumu infeksiyonunun vasati bin 600 dolar
maliyeti olduğunu ortaya koymaktadır. 20. asır sonlarında sağlık kurumu infeksiyonları yataklı sağlık kuruluşlarındaki en ehemmiyetli nitelik göstergesi haline gelmiş ve nitelikli sağlık hizmeti sunmak isteyen her sağlık kurumunda iyi organize edilmiş bir infeksiyon hakimiyet programının yürütülmesi lüzumlu olmuştur.

Amerika’da 1950′lerde başlayan sağlık kurumu infeksiyonları ile alakalı çatışmalar Türkiye’de Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi liderliğinde başlamış; 1996 senesinde Hacettepe Üniversitesinin başlattığı TÜBİTAK dayanaklı proje NosoLlNE ile millileşme süreci başlamıştır. 2000 senesinden itibaren Sağlık Kurumu İnfeksiyonları ve Hakimiyeti Derneği çatısında devam eden proje kapsamında 60 merkez yer almaktadır. Derneğimiz kumpaslı eğitim programlan ile mevzu İle alakalı hemşire ve hekim eğitimi işlevini asıllaştırmaktadır. Ancak en ehemmiyetli kasvet eğitilmiş personelin misyon aralıksızını sağlayacak legal tertip etmelerin olmamasıdır”.