Tahmin edilebilir hastalıkların engellenmesi bir kuraldır, istisna değil
Yüksek tansiyonu olan hastalarımın çok büyük bir çoğunluğu ölçümlerini olağan seviyelere indirmeyi muvaffak oldular ve en sonunda ilaç kullanmayı vazgeçtiler. Anjinli hastalarımın çoğu kendilerine yazdığım perhizle …
Yüksek tansiyonu olan hastalarımın çok büyük bir çoğunluğu ölçümlerini olağan seviyelere indirmeyi muvaffak oldular ve en sonunda ilaç kullanmayı vazgeçtiler. Anjinli hastalarımın çoğu kendilerine yazdığım perhizle ilk birkaç hafta içinde koroner damar rahatsızlıkları semptomlarını ortadan kaldırdılar. Geri kalanların çoğu iyileştiler, ama daha uzun vadede. Üzerinde durulması gereken nokta iyileşmeleridir.
Tip II diyabeti olan hastalarımın yüzde doksanı ilk hafta içinde ensülin almayı vazgeçtiler. Uzun seneler süresince muhtelif hekimlerden ve hatta baş sızısı uzmanlarından derman arayan kronik baş sızısı ve migren hastalarımın yüzde sekseni ilaç kullanmadan iyileştiler.
Bazı bireyler ve özellikle öbür hekimler kuşkucu yanaşaöğrenirler. Sağlık alanında, özellikle natürel deva denilen şeyleri satanlar tarafından söylenegelen mübalağalı ve yanlış iddialar var. Yeniden de katı ama yerinde beslenme müdahaleleriyle elde edilen neticeler küçümsenmemeli. Otomatik bağışıklık rahatsızlıkları lupus, romatizmal artrit, astım ve hiper-tiroid gibi olan hastalarım dahi iyileşip ilaç almayı vazgeçtiler. Neticeler öylesine sansasyonel ki, kuşku altında kalıyorum ve kumpaslı aralıklarla öbür hekimlerin hamlesine uğruyorum.
Ağır bir romatizmal artrit geçiren hastalarımdan biri romatizma uzmanı olan evvelki hekimine gidip artık iyileştiğini ve ilaca gereksinim dinlemediğini söylemiş. O da karşılık olarak “Bunun sebebi daha fazla dinleniyor olmanızdır,” demiş. Hasta “Daha fazla dinlenmiyorum. Aksine her zamankinden daha faalim zira sızılarım yok oldu ve ilaçları vazgeçtim,” demiş. Hekim “Bu yalnızca geçici bir gevşeme, çok yakında yeni bir krizle buraya geri geleceksin,” diye iddiada bulunmuş. Ama hastam hiçbir zaman geri gitmedi.
Pozitif tarafından bakarsak git gide daha çok rakamda hekim beslenme müdahaleleriyle ilgilenmeye başlıyor. Bu rehabilitasyon çok sarih bir biçimde daha hesaplı, sağlık tüketmelerini düşürüyor ve hayat kurtarıyor. Bir hekim için duygusal açıdan hastalarının gerçekten iyileştiğini görmekten daha tatmin edici bir şey yoktur. Nasıl olur da buna rağbet edilmez?