Ehemmiyetli olan hareket
Uzmanlar obeziteyle savaşın yalnızca yemeklerle değil hareketle sağlanabileceğini öneri etti. Obezite, temel olarak beden yağ oranının çoğalmasına bağlı oluşan, tavır, endokrin ve metabolik farklılıklara karakterize …
Uzmanlar obeziteyle savaşın yalnızca yemeklerle değil hareketle sağlanabileceğini öneri etti.
Obezite, temel olarak beden yağ oranının çoğalmasına bağlı oluşan, tavır, endokrin ve metabolik farklılıklara karakterize kompleks bir hastalıktır. Obezitenin yaradılışında enerji alımındaki balanssızlıkları ileri süren kuramlar, genellikle açlık, tokluk ve iştahı etkileyen kuramlardır. Obezite idaresiyle alakalı olarak senelerdir bir hayli araştırma yapılmıştır. Artık ağırlık kaybına odaklanmak yerine, kaybedilen ağırlığın korunması üzerine daha çok çalışma yapılmaktadır.
Şişli Florence Nightingale Sağlık Kurumu’nden beslenme ve perhiz uzmanı Tuba Kayan Tapan günümüzde yaşam stili farklılıklarının zayıflama programlarının gerekli bir parçası olduğu vurguluyor.
Ehemmiyetli olan kaybedilen ağırlığı gözetmek
Fiziksel etkinlik yalnızca ağırlık kaybının sağlanmasında değil, kaybedilen ağırlığın korunmasında da ehemmiyetli olduğu fark edilmiştir.
Obezite rehabilitasyonu ve idaresinde emel, yalnızca kilo kaybı sağlanması olmamalıdır. Ağırlık kaybıyla birlikte, sıhhatin geliştirilmesi ve sağlık tehlikelerinin eksiltilmesi de oldukça ehemmiyetlidir. Ağırlık idaresine odaklanmak gerekmektedir. Obezitenin derecesi ve tipine bağlı olarak, ferdin yaşına, yaşam biçimine göre farklı seviyelerde ağırlık kaybı sağlanması, neredeyse ihtimalsiz olan kilo niyetine sağlıksız şartlarda erişmekten çok daha iyidir.
Orta seviyede kilo kaybı ve bunun korunması, süratlice fazla ağırlık kaybedip, tekerrür geri almaktan daha zaferli bir gidişattır.
Peki enerjiyi nasıl tüketeceğiz?
Yiyecek alımının eksiltilmesi veya enerji tüketmesinin çoğaldırılması ile enerji sarihi oluşturulduğunda ağırlık kaybı sağlandığı kesindir. Muvaffak Olması, uygulanması güç, reelci olmayan ağırlık kaybı usullerini önermek yerine, sağlıklı ağırlığa erişmeye, hastalık tehlikelerini eksiltmeye ve sağlıklı yaşam şekli oluşturmaya müteveccih perhiz teklifleri getirilmelidir.
Kısa vakitte süratli ağırlık kaybını kasteden düşük kalorili perhizler ile bilimsel olmayan popüler perhizler, muhtelif sağlık meselelerine neden olmaktadır. Çok düşük kalorili perhizler kısa vakitte tesirli olabilir ancak, uzun yarıyılda beden adale kütle kaybına, vitamin, mineral ve elektrolit kaybına neden olmaktadır.
Kumpaslı beslenme alışkanlığı olmayan fertler için, beslenme alışkanlıklarının tertip edilmesi ağırlık kaybının sağlanmasında ilk adımdır.
Temel emel asla ağırlık kaybı değildir!
Obezite rehabilitasyonunda hiçbir zaman temel emel, ağırlık kaybı olmamalıdır. Ağırlık kaybıyla birlikte eğe kan bedelleri yüksekse; kan tazyiki, insülin mukavemeti, trigliseritlerin ve LDL kolesterolün düşürülmesi de hedeflenmektedir.
Dünya Sağlık Teşkilatı başta olmak üzere; beynelmilel pek çok kuruluş, obezitenin ve kronik hastalıkların önlenmesinde, yeterli ve balanslı beslenme alışkanlıklarının yerleştirilmesi ve hareketli yaşam şeklinin özümsenmesini önermektedir.
Şeker ve şekerli yiyeceklerin tüketimi eksiltilmeli, yerine, sebze-meyve, bütün hububatlılar, kuru baklagillerin tüketimi çoğaldırılmalıdır.
Kalsiyum alımı beden yağ kütlesini etkilemektedir. Süt ve süt mahsullerinin çoğaldırılması, beden ağırlığı ve yağ dokusu eksiltmede faaldir.
Posalı yiyeceklerin enerji içerikleri düşük olup, çiğneme süresi uzun olduğundan, yemek yeme zamanını uzatır. Mide boşalma süratini yavaşlatır ve böylece daha az yiyecek alınmasını sağlar.
Yüksek tuz alımı önlenmelidir. Fazla harcanan tuz; obeziteyle birlikte, hipertansiyon ve insülin mukavemetini tetiklemektedir. Beslenme kılavuzları, günlük 6 gr tuzu aşılmaması gerektiğini önermektedir.
Bedendeki metabolizma atıklarının atılması için yeterli ölçüde akışkan alınmalıdır. Günlük en az 2-3 litre akışkan harcanmalıdır. Akışkan tüketimi emeliyle, şeker ilave edilmiş gazlı meşrubatlar ve meyve sularında sakınılmalıdır.
Obezite rehabilitasyonunda tavır farklılığında emel; yaşam boyu sürecek tavır farklılığını oluşturmak ve böylece ağırlık kaybının korunmasını sağlamaktır.